Stig Arne si dagbok
Stig Arne si dagbok

Stig Arne si dagbok (97)

Notatar frå Stig Arne si dagbok

 

Det kan koma ein del Tandberg-stoff frametter. Me byrjar med Sølvsuper 12. Og nokre jolaøl frå butikk.

Det har skjedd ein del endringar sidan eg skreiv om DAC-ar og Spotify mot Apple music. Det er tid for oppsummering, revurdering og ei orsaking eller to.

 

Gamalt men godt! Dagboka tek denne venda føre seg ein gamal høgtalar som etter eit par enkle modifikasjonar spelar glimrande. Og i Ølspalta har me smatta oss gjennom septembersleppet til Vinmonopolet. 

Eg har hatt desse lenge. Eg og Edvin, som budde i kjellaren hjå meg, pakka dei opp i hagen i Gullfjordungsvegen, der eg budde før, på Voss ein solfylt sumardag. Me slepte dei ned frå hovudvegen.

I førre dagboka skreiv eg om karakterfulle forsterkarar. Me held fram med karakterfulle høgtalarar. 3 store par er relativt grundig prøvd ut, eitt av dei er særs sjeldne, dei to andre meir vanleg men særs ytedyktige, det eine paret til og med særs rimelege, men kan hende dei beste, etter forsiktige modifikasjonar. Me byrjar med “pyramidane”, ikkje frå Egypt, men frå Electrocompaniet. Men ølet vert sagt å koma frå Egypt, opphaveleg. So då var ikkje den vitsen so dum likevel.   

 

Åremålsdag og vitjing frå “soloppgangens land” - atter ei gong - har gjort at me er lovleg seint ute med ny dagbok. Men her kjem nokre gamle forsterkarar og ein “ny”, ein MAC og ein DAC og litt øl.  

Omfattande utskiftingar i stereoanlegget kasta meg ut i ei reise kor det tok tid å koma attende til eit akseptabelt resultat. Slikt lærer ein av.   

 

Eg har prøvd ut tre gamle kassettspelarar. Har da rabla, eller er dette heilt i tråd med tidsanden? Om ikkje anna kan du sjekka ølspalten.   

 

Denne gongen om mekaniske svakheiter, oppklaring av mistydingar, og Vossajazz. Og 5 øl frå KINN.  

Denne gongen er det strøymetenestene som får gjennomgå. Dei som alle nyttar, og som alle klagar på. 

"I dag spelar det godt, og det smakar godt. Litt om lyden frå stereoanlegga våre heilt generelt, ispedd litt psykologi; og resten av jolaølet. 

For ein gongs skuld har eg helde lovnaden med å koma attende til noko eg har lovt tidlegare: Å samanlikna Dac-ane Audioquest Dragonfly Cobalt og Red. Og Cayin RU6. Og mengder med jolaøl, men det visste du kom uansett. 

Eg nyttar ein triveleg kveld i Fredrikstad før Horten-messa med Karl Erik og Arve som bakgrunn for å forklara litt om kva eigenskapar eg meiner eit godt stereoanlegg bør ha. Og i november kom jolaølet både til polet og butikkane, og dette vil nok prega ølspalta ei stund. 

Ein tur innom Lars Tørressen i Bergen var det eg hadde lyst å skriva om til denne utgåva, samt ølspalta naturlegvis, inkludert øl du ikkje får tak i. Om du ikkje valfartar til litteraturfestivalar. 

På eit av redaktøren sine arbeidsbord etter Hortenmessa i fjor oppdaga eg ein liten dings, som synte seg å vera ein heil liten forsterkar, men i miniformat, og digital. Sjølvsagt. (Klasse D-forsterkere er vel strengt tatt ikke digitale forsterkere – Red.anm.) Elles er det ikkje mogeleg å få han ned i den storleiken - i alle fall ikkje når han leverer 40 watt, meir enn dobbelt so mykje som ein Nad 3020. Eg vart forviten, og dum nok til å spørja om eg fekk låna han for utprøving. No har eg endeleg fått gjort det, kloss i årets messe, slik at eg kan ta han med attende. Me skal jo til Horten, Arve og.  

Me prøver om att ein “Nad-beater”, kven “beats the dust” denne venda? So har me litt info om musikklivet her i området i haust, og me kan avsløra at det vanlege panelet drakk nokre øl i mai i år.

Er ein nyare Nad betre enn den gamle, er Jamie McDell flink til å syngja, og smakar ølet godt?

Ting går ikkje alltid som planlagt. Forsterkaren synte seg å vera defekt. I staden kan du lesa eit essay om lytting, og ein tur til Tyskland. 

 

Me har gjort ein delvis mislukka freistnad på å samanlikna Apple Music med Spotify, blitt vettskremt av Vestlyd, og forført av Kåre Opheim. Kva vert det neste? At Golfstraumen snur?

Med eller utan solkrem; vår og sumar trugar, med ulempene det fører med seg for hobbyen vår. Men me klarar uansett aldri å lata vera å prøva ut stadig nye høgtalarar. Og ta ein øl eller to. 

I dag byter me belgen på eit basselement, og fortel om øla me drakk i går kveld.  

Eg tok det opp med redaktøren. I staden for å skriva ein “vanleg” dagbokartikkel, hadde eg lyst til å sjå attende på året som gjekk, ein slags kavalkade. Han tykte òg det var ein god ide, heldigvis. Dei siste par åra har elles vore vanskelege, om du ser det store biletet. Det starta med ein pandemi, som gjekk hardt ut over musikklivet og anna kultur, og næringslivet. Gamle kommuniststatar har ikkje forstått at verda har gått vidare, og ynskjer fred og demokrati. Dei står på sitt, og eitt av dei har til og med gått til krig mot ein uskuldig nabo, midt i Europa. Det hadde eg ikkje trudd var mogeleg. Men i bakvendtland går allting an. 

 

Utskjelte men populære, her kjem ein omtale av eit par gamle, klassiske Cerwin Vega, som eg har reparert. Og so har me hamstra jolaøl, ikkje toalettpapir. 

 

Folk kastar høgtalarar i søpla, det same hender med ølflaskene når dei er tomme. Her kjem ein gjennomgang av ein gamal bestselgjar, AR 18 s, og årets jolaøl.

Dagboka for oktober byd på meir hard lyd, meir musikk, og meir øl. 

 

Det ville vore naturleg denne månaden å halda fram med artikkelserien om demping. Eg skreiv fyrst om dempemateriale inni høgtalarkabinettet, og heldt fram med demping av sjølve elementa (polstykket). Eg er ikkje ferdig, men me tek ein pause. Eg vil skriva litt om lytting generelt, og om røynslene mine med lytting til kassettspelarar nyleg. Desse er visstnok på moten att, nett som platespelarar. Eg var ikkje førebudd på dei oppdagingane som låg framføre meg.  

 

Eg har relativt nyleg vorte klar over eit problem kring polstykket og støvhetta på vanlege dynamiske høgtalarelement. (Sjå bileta, so skjønar du kva eg snakkar om). Det er eit lite påakta problem, men ikkje eit mindre problem av den grunn. Heldigvis kan du sjølv i mange tilfelle bøte på det. Det kan forbetra høgtalarane betrakteleg. 

Eit knippe gamle høgtalarar denne gongen, og korleis du får dei opp og stå att, om dei har skader eller defektar. Og ein pille mot promille i ølspalta. Eller berre eit glas vatn.

Byggjer du høgtalarar? Då er denne dagboka noko for deg: Dempemateriale for bruk i høgtalarkasser. Pluss Ymist, og ei sexy ølspalte. 

Trass i sumar og agurktid har me samla litt stoff om NAD 3020, Rogers LS3/5A, Dali 7 og Yamaha NS 1000. Og litt tyrstedrikk i varmen; på slutten. 

Sol, varme og hagelivet er vidunderleg, men det regnar heldigvis i blant, og då jobbar denne skrivaren med den månadlege Dagboka. Denne gongen med den vanskelege skildringa av lyd, ein dose NAD og ein skvett øl.  

Våren trugar, men me held stødig fram med CD-spelarar, og i ølspalta har ølet denne gongen vorte destillert til whisky. 

Velkomen til ei Dagbok full av påskekrim! Fyrst om ein CD-spelar du truleg aldri har høyrt om, og i verste fall heller ikkje får tak i, og dinest ølspalta, med eit kriminelt godt påskebrygg. Og litt info om årets Vossajazz, den fyrste på fleire år som vert avvikla i palmehelga, som normalt.

Nye" høgtalarar er på plass, “nye" produkt er kjøpt inn, og grådige selgjarar på Finn har fått ein smekk på lanken. Pluss musikk og øl.

Godt år folkens! Det er alt slutten på januar, i skrivande stund, og på tide å skriva desember-dagboka.  

Ein låk ven frå Bergen lokka meg med på ein tur til Sveariket, noko eg eigentleg ikkje hadde tid til, men sjølvsagt hadde eg eigentleg det. Eg var snydens forkjøla og var på nippet til å avslå, men det er alltid trasigt å måtte avslå ein invitasjon. Det gjer ein helst ikke. Om ein ikkje berre tenkjer på seg sjølv, vel å merke. Og det er dessutan alltid noko å oppleva og læra, når eg berre kjem seg av garde.

Raud løpar, Rolls Royce og The Electrostar: Quad ESL 57. Men mest om Quad-ane, etter ei vitjing hjå Lars Tørressen. 

Denne gongen vil eg ikkje testa eller prøva ut noko særskilt, men heller nytta høvet til å filosofera kring konsertopplevinga, og korleis denne skil seg frå lytteopplevinga i stova heime. Eg er framleis ikkje heilt komen til hektene. 

 

Ein ny Nad, ein utsett Vossajazz og eit knippe øl står på menyen i dag. Bon apetit. 

 

Det er haust. Slutt på blåtann, over til stereo; musikk i form av “lassojazz” denne gongen, og ølspalta til slutt. Då er alt som det skal vera. 

Noko forseinka som vanleg, men ikkje so seint at ikkje bærbare høgtalarar framleis er aktuelt? Pluss musikk og som vanleg ølspalta, denne gongen med lakk og lær. 

 

Ein USB-høgtalar frå uventa hald, nokre gamle høgtalarar og nokre gode øl. Og litt musikk

Sumaren er her med fint ver over heile landet, men ingen ihuga audiofil tek ferie frå stereoanlegget av den grunn. Ikkje kan me visst reisa nokon stad heller, så me held oss framføre anlegget. Det har eg skrive litt om i dag. 

 

Medan me ventar på sumaren etter ein rekordkald april: Ein spanande forsterkar har overlevd fimbulvinteren i garasjen, og årets mote i sumarøl: Frukt-IPA.

Tredje bylgje er over oss, Vossajazz er avlyst for andre året på rad, ein spør seg kva meir kan gå gale? Men det finst likevel små arrangørar som framleis skipar til konsertar, uansett kor få publikummarar dei har løyve til å samla. Og so har eg kjøpt meg kassettspelar.

Tuesday, 23 February 2021 17:08

Pyramidejakt - Stig Arne si dagbok januar 2021

Written by

Fimbulvinteren i Sør-Noreg ser ut til å vera over for denne gong, og ingen vassrøyr fraus og sprakk her i huset (men det var på hengande håret). Då kan me atter senka skuldrane og konsentrera oss om hifi og musikk.

Ei etterlysing og mengder av jolaøl 

Denne gongen er det juleølet som står i sentrum. Eg og Lars var tidleg på polet og kjøpte mengder, og Lars hevdar at me har smakt oss gjennom praktisk tala samtlege sortar. Eg skal ikkje presentera riktig alle i dag, har ikkje skrive alt. Resten kjem so tidleg eg kan i desember. Og litt hifi-sladder har eg sjølvsagt med.   

 

Medan eg framleis jobbar med fleire “tyngre” artiklar, vil eg halda utgjevingsfrekvensen oppe med å presentera nokre refleksjonar kring eit par stereo-oppkoplingar utanføre husets fire veggar, dvs. hjå ein kamerat. Og årets jolaøl har kome, fyrst på polet, og no etterkvart i butikkane! Me smakar på nokre av dei sterke variantane frå Vinmonopolet.   

På med vernebrillene. Augnestikkarane er her. Audioquest sine Dragonfly DAC-ar må vera stereoanleggets sveitsarkniv: Ein USB-dac ikkje stort større enn eit insekt, som kan koplast mellom alt du måtte ha av digitale dingsar og stereoanlegget. Eller slik ungdomen gjer det notildags: Til hovudtelefonen. På enklast mogeleg vis. 

Ein Non Stop av fargar og smakar i dag: Ein blåfarge Cobalt frå Audioquest, ein svart kringkastar frå Google, flyttetransporten til Jonatan er vonaleg miljøvenleg grøn, blada kjem i alle glossy fargar og ølet kan vera alt frå gyllen gul til Guinnes svart. 

Førre dagboka fortalde om ei vitjing hjå Endre Wolf, derav overskrifta “Dansar med ulvar”, for dei som har sett filmen. Stig Inge gjorde meg merksam på at eg ikkje hadde skrive noko om kva musikk me spelte. Men kva audiofil bryr seg om musikken? Me lyttar jo berre etter lydar. Me likar ikkje musikk eingong, berre stereoanlegget.

Eg traff Endre nede på Vangen ein dag i fjor. Eg kjenner (deler av) familien hans, og drog kjensel på han. Og han kjende meg att og, utruleg nok, for han var berre ein ungdom - eller berre gutungen? - sist eg traff han. No er han ein vaksen kar med hus, familie - og stereoanlegg!

 

Eg skulle ha vore komen til juni, men har visst hoppa over mai. Her kjem han, du skjønne milde. So kjem juni. Snart! Eg lovar. Men fyrst litt lett sumarlesnad: USB-høgtalarar, litt om musikk, og naturlegvis ølspalten til slutt.   

Page 1 of 2